Este apartado pretendemos dotalo de distintos materiais e informacións que nos axuden a traballar este tema:

• «Te doy mis ojos»:Unha noite de inverno, unha muller, Pilar, fuxe da súa casa. Leva consigo apenas catro cousas e ao seu fillo, Juan. Tras nove anos de matrimonio, comprendeu que o maltrato ao que a somete o seu marido, Antonio, non vai a cambiar. Antonio non tarda moito en sair na súa busca, según él, a quere máis ca nada no mundo. Pilar é o seu sol, dí, e ademáis, «deulle os seus ollos». A protagonista se envolve  nunha maraña de silencios e de complicidades, de obsesións e de culpas. Pilar, ao escapar de casa, desencadea uns acontecementos que moitas mulleres na súa situación están vivindo, e cambia os seus esquemas reaccionando con terror onde antes había amor. A cineasta elixe suxerir e non amosar e só deixa ver unha escea na que estalla a violencia, deixando que a tensión domine o filme. Te doy mis ojos non só fala da vítima, senón tamén do agresor e para elo, Bollaín recrea as sesións de terapia. Tamén amosa o entorno da vítima, cunha nai que consinte, unha irmá que non entende pero que apoia á vítima e un fillo que cala e aprende.

• «Sólo Mía»: Foi amor a primeira vista. Ao comezo, Ángela alimentaba mil formas de amar a Joaquín e cando quedou embarazada, ambos sentíronse dichosos. Ata que chegou o primiero reproche, o primeiro grito e a primeira bofetada. Só foi necesario un mal día para que Joaquín, por primeira vez, a golpeara brutalmente. É un retrato da posesión enfermiza. Os malos tratos convertíronse nun gravísimo problema para a sociedade.

• «Durmiendo con su enemigo»: Ao comezo, Martin Burney parece ser o home dos soños de Laura. Guapo, exitoso e seductor. Pero unha vez casados ela descubre que Martin é a peor pesadilla para unha muller. Tamén é compulsivo, controlador e peligrosamente violento. Despois de tres anos de vivir con medo, Laura planea escapar. Temendo pola súa vida e sabendo que nada evitará que Martin a busque, ela finxe afogarse nun accidente en bote para finalmente reubicarse nunha pequena cidade. Aínda cunha nova identidade e apariencia distinta, Laura continúa vivindo con medo ao lembrar a brutalidade de Martin, medo que se confirma cando Martin descubre que Laura segue con vida. Completamente obsesionado, Martin se propón atopar a súa esposa e facela pagar polo seu engano.

• «Nunca más»: Slim, é unha muller traballadora que pensou coñecer ao home perfecto, Mitch, un intelixente e rico contratista. Comezan unha idílica vida xuntos nunha zona residencial das aforas da cidade, pero tras o nacemento da súa filla Grace, Slim decátase de que Mitch ten outra cara: un determinante e siniestro abusador que convirte confianza, amor e tranquilidade doméstica en terror e amenaza. Aterrorizada polo perigo que corre a súa filla, Slim intenta escapar do seu matrimonio, pero Mitch a persegue sen descanso. Entón se esconde cambiándose o nome, aspecto e verdadeira identidade, tan só para ser outra vez perseguida. Ninguén a pode axudar, nin os seus amigos nin a policía. Pero Slim está harta de ter medo e fuxir… Cando o seu esposo a atopa e a ameaza novamente, decide que é hora de probarlle que xa tivo suficiente.

• «No sin mi hija»: En 1984, Betty Mahmoody, unha cidadá americana felizmente casada cun doctor iraní, ía pasar unhas agradables vacacións na casa da familia do seu esposo en Irán. Unha vez alí, foi retida coa súa filla e obrigada a quedarse a vivir para sempre. A película conta as aventuras que Betty e a  súa filla, Mathob de seis anos, sufren para poder escapar do país. A cultura e a lei deste país apoian a decisión do seu esposo e da súa familia, que no mundo occidental é vista como un rapto salvaxe e cruel.